((( ΛΟΓΙΚΗ-ΚΑΡΔΙΑ )))

Το πραγματικο κοριτσι ειναι κλεισμενο σε ενα κλουβι, καπου αναμεσα
στη καρδια και την λογικη, που παλευει να τα καταφερει σε δυο θεσεις ταυτοχρονα...


Καθε μερα κλεινει τα ματια, αγγιζει κι σκουπιζει με τα δαχτυλα της τη βροχη
που πεφτει στα μαγουλα της, καμια φορα τα αφηνει να κατεβουν στο στομα,
για να νιωσει την γευση τους, αλμυρα κι τοσο λυτρωτικα...
Καθε μερα βλεπει τον εξω εαυτο της να παλευει για να την εχει ασφαλη κι ηρεμη,
αλλα μονη, τοσο μονη...


Καθε μερα αναρωτιεται αν αξιζει να ειναι ασφαλης κι τοτε καθε μερα,
βλεπει τις πληγες, βλεπει το θρηνο, βλεπει το πονο να πεταγονται απειλητικα
πανω της σαν μαυρες σκιες, που παραμονευουν στη σκοτεινη γωνια της,
κι τοτε καθε μερα γυρναει στη κουνια του κλουβιου της και κλεινεται στη μοναξια.


Ξανα κι ξανα κι ξανα, καθε μερα ανοιγει τα ματια, πλησιαζει στα καγκελα,
βρισκει το κλειδι στη πορτα της και καθε μερα το παιρνει στα χερια
και το πεταει οσο πιο μακρυα της μπορει..... Καθε μερα......