,,, ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΓΡΑΨΩ ΑΠΟΨΕ ,,,

Μπορώ να Γράψω Απόψε


Μπορώ να γράψω απόψε τους πιο θλιμμένους στίχους .
Παράδειγμα, να έγραφα : « η νύχτα είν όλη άστρα
κι αναριγούνε, ζαφειριά τα αστέρια εκεί μακριά ».
*
Γυρνάει ο νύχτιος άνεμος και τραγουδάει στα αιθέρια.
Μπορώ να γράψω απόψε τους πιο θλιμμένους στίχους.
Την αγαπούσα και συχνά και κείνη μ αγαπούσε.
*
Νύχτες σαν την αποψινή την κράτησα στα χέρια
Πόσες φορές τη φίλησα κάτω απ τον άσωτο ουρανό.
*
Αυτή μ αγάπησε κι εγώ συχνά την αγαπούσα.
Πώς τα μεγάλα κι έντονα μάτια της να μην αγαπώ.
Μπορώ να γράψω απόψε τους πιο θλιμμένους στίχους
Να σκεφτώ : δεν την έχω , Να νιώσω : είναι χαμένη .
*
Ν ακούω την άπειρη νυχτιά χωρίς αυτήν πιο απέραντη.
Να πέφτει ο στίχος στην ψυχή σαν δροσιά στη χλόη.
*
Δεν είναι πως δεν μπόρεσε να την κρατήσει η αγάπη μου
Μα που έχω αστέρια και αυτή δε βρίσκεται κοντά μου.
*
Αυτό είν όλο . Τραγουδάει κάποιος μακριά , μακριά!
Δεν παίρνει απόφαση η καρδιά ότι την έχει χάσει .
*
Ψάχνει η ματιά μου να τη βρεί κοντά μου να τη φέρει.
Ψάχνει η καρδιά μου όμως αυτή δε βρίσκεται μαζί μου.
*
Ίδια η νύχτα το ίδιο λευκά δείχνει τα ίδια δέντρα.
Ίδιοι κι εμείς οι αλλοτινοί όμως όχι πια ίδιοι.
Βέβαια πια δεν την αγαπώ, Μα πόσο την αγάπησα.
Τον άνεμο ήθελε η φωνή μου για ν αγγίξει τα αυτιά της.
*
είναι αλλουνού . Θα ναι αλλουνού . Ως ήταν των φιλιών μου
το αγνό κορμί της, η φωνή τα απέραντα της μάτια.
*
βέβαια πια δεν την αγαπώ, μα ίσως την αγαπάω
πόσο βραχύς είν ο έρωτας, τι ατέρμονη η λήθη.
Δεν παίρνει απόφαση η καρδιά ότι την έχω χάσει
Αφού μια νύχτα σαν κι αυτή στα χέρια την κρατούσα.
*
Αν κι είναι τούτος ο στερνός καημός που μου χει δώσει
Κι οι στίχοι τούτοι οι στερνοί που έγραψα για κείνην.