ΜΙΑ ΣΟΦΗ ΙΣΤΟΡΙΑ

Ένας φτωχός ψαρας αποφασισε ενα βραδυ να κανει μια παρανομια...

πηγε στην παραλια του βασιλια να ριξει τα διχτυα του.

για κακη του τυχη ομως τον επιασαν αμεσως.

ο βασιλιας του ειπε το εξης....''αν η ψαριά σου ειναι περισσοτερη απο την δικια μου σου την πληρωνω με χρυσαφη,αν οχι χανεις το κεφαλι σου''

θελωντας και μη ο ψαρας δεχτηκε...

το μονο ομως που επιασε ηταν ενα...μάτι!

ο βασιλιας γελασε μολις το ειδε.

εβαλε λοιπον το ματι στην ζυγαρια κι ενα ψαρι απο την αλλη μερια...

ομως το ματι ηταν...βαρυτερο!

2ο ψαρι παλι το ιδιο!!!

οσα ψαρια κι αν εβαζαν το ματι ηταν παντα πιο βαρυ!!!

ο βασιλιας παραδεχτηκε την ηττα του κι απεδωσε το χρυσαφη στον φτωχο ψαρα.

μα εμενε η απορια, πως γινοταν αυτο?

κανενας απο τους συμβουλους του βασιλια δεν μπορουσε να δωσει μια ικανοποιητικη απαντηση.

μα ηρθε ενας γέρος...

σκεπασε με χωμα το ματι και το εβαλε στην ζυγαρια ξανα...

αυτη την φορα το ψαρι ηταν βαρυτερο!!!

''βασιλια μου''(ειπε ο γερος) ''οσο ο ανθρωπος εχει τα ματια του ανοιχτα δεν χορταινει.

μονο οταν τα σκεπασει το χωμα χορταινουν''.