ΜΑΖΙ ΣΟΥ,
γίνομαι παιδί και φέρομαι απλά,χαζά μερικές φορές,
ίσως χωρίς να σκέφτομαι, αυθόρμητα και σε κουράζω.
ΜΑΖΙ ΜΟΥ,
γίνεσαι άγγελος κι ανοίγεις τα φτερά σου και χάνομαι
στην αγκαλιά σου, με προστατεύεις, μου δίνεις ζωή
ΜΑΖΙ ΣΟΥ,
γίνομαι χείμαρρος ασυγκράτητος, παθιασμένος, μα
τι φταίω εγώ αν εσύ είσαι η βροχή που με πλημμυρίζει..
ΜΑΖΙ ΜΟΥ.
γίνεσαι έρωτας όμορφος, γλυκός μα συνάμα
δυνατός, παράφορος...
ΜΑΖΙ ΣΟΥ,
γίνομαι φωτιά και καίγομαι και καίω και σ'αναζητώ
να σβήσεις τη φλόγα μου, έστω και μ'ένα φιλί...
ΜΑΖΙ ΜΟΥ,
γίνεσαι όνειρο, γεμιζεις τις στιγμές μου
και δίνεις νόημα και στα πιο απλά πράγματα κι ας
μην με πιστεύεις... Το ξέρω πως δε με πιστεύεις, τα
βρίσκεις όλα υπερβολικά...
ΜΑΖΙ ΣΟΥ,
γίνομαι γυναίκα που έμαθε και μπορεί να
περιμένει τη στιγμή, που θα σε συναντήσει
κι ας μην το θέλει να περιμένει και μετρά τις
μέρες, μα πιο πολύ τις νύχτες....
ΜΑΖΙ ΣΟΥ.....
ΜΑΖΙ ΜΟΥ...
Μ Α Ζ Ι...
τι όμορφη λέξη, να γινόταν και
πραγματικότητα έστω για μια στιγμή...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου